Köye Yağmur Yağdı Şiiri - Seyithan Al

Köye bir yağmur yağdı
Yeşerdi bir anda umutlar
Sevinçler şaha kalktı
Şükür dedi anam
Yaşlar karışaraktan yağmura.
OOh işte şöyle
mahsul yürüyecek
Garibanlar gülecek.
Babam cıgara sardı
Anneme bakarak
Davar dedi
Tarla dedi
Ekmek dedi
Ve üşüdü.
Ateş yaktı…
Bir çay demledi..
Bir cigara daha sardı
Annem gitme bey dedi
Bu zamanda yolculuk mu olur
Gitme bey
Kasaba ırak yol yokuş
Gitme...
Hele kal bu kış
Ve sustu.
Köye yağmur yağdı
Babam kaldı.
Düşümdeki yolculuk başladı tekrar.
Toprak evin penceresinde kardeşim
Okula başladığım günü hatırlıyor musun diyor.
Ama önce uyanmamı bekliyor.
Ne zaman gittiğini bile anlamıyorum.
Kardeşim beni tanımıyor.
Dün genç kız iken
Çeyiz sandığının üstüne düşen benim
Yirmisinde baba ocağından
Süt kokusu anne eteğinden
Düşüyor dünyanın üvey kucağına
Birden hüzün sardı dağ başları
Hırçın ve bulanık aktı dere suyu
Köye bir yağmur yağdı
Kimi zaman nazlı nazlı
Kimi zaman da hırçın
Kiminin gözlerine
Kimininse yüreğine aktı.

Seyithan AL 30/11/2009