Köye Giden Mektup 2 Şiiri - Habip Altıok

Aziz dostum, ben mektubu okurken,
Sen avcının, atmasından haber ver.
Yaralı tavşan, can çekişirken,
Tazıların yatmasından haber ver.

Gördüm ki köyde olanları yazmışsın.
Her bir şeyi, birer birer dizmişsin.
Galiba sen bana, biraz kızmışsın.
Öfkelerin bitmesinden haber ver.

Karakedi mi geçti aramızdan,
Ne zaman ekini biçti Ramazan?
Bellediğim bağın, tam ortasından,
Ayrık otu çıkmasından haber ver.

Nasıl kandırmış Del'Ali, imamı?
Nerden bilmiş, iktidarın yolunu?
Gene böyle bir seçim zamanı,
Minareye çıkmasından haber ver.

Seslenmişti ya? Atatürk büstüne,
Bilmem Del'Ali'nin ona kastı ne?
"Yağma Rahmet! " diye, köyün üstüne,
Tabla beton atmasından haber ver.

Örtülü'de yuduğumuz örtüler,
Üstümüze giydiğimiz pılı pırtılar.
Köyümüze geliyormu partiler?
Birbirine çatmasından haber ver.

Çare olurdu tüm derdimize,
Seyidin Sancağı geldi mi size?
Kumaşını sürünce yüzümüze,
Cinlerin çıkmasından haber ver.

Her gün boş gider, bomboş gelirdi.
Sabah ayık gider, sarhoş gelirdi.
Olsun gene de... Çok hoş gelirdi,
Golf'ün ekmek teknesinden haber ver.

Biri konuşurken, beşi söylerken,
Herkes birbirini, böyle dinlerken.
Kahvede üç kardeş, kağıt oynarken,
Birbirini ütmesinden haber ver.

Üstü çorak damlarında yattığım,
Elmasını, üzümünü sattığım,
Gayrı ne varsa, hep unuttuğum,
Ayşe'sinden, Fatma'sından haber ver...