Tut elimden hele gidelim avrat
Ne evimiz var ne de bir servet
Burada yıprandık tükendik heyhat
Hadi doğduğumuz köye gidelim
İnsanlar orada daha da sıcak
Ekmeği tandırda pişir nolacak
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu gidişle gideceğimiz son duraktan önce yaşayacağımız yer sonunda köyümüz.ama gittiğimizde umarım bir köy vardır orda. Öyle alıştıkki bu şehre sanki bağımlı gibiyiz. Size bir sır köyümüm cöplüğü şehrin hastanelerinden bile streril. Yüreğine sağlık üstad. Tülay içen.
yaşam şartları insanları doğdukları yerde doyurmadığı için,daha iyi bir yaşam umuduyla çıkılan gurbet bir nesli çevresine yabancılaştırıyor. teşekkürler....
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta