Köye Davet Şiiri - Raşit Tekşen

Nereye gitti saf köyümün insanı?
Taşıyamaz artık o temiz kanı.
Garip koydunuz toprakta yatanı,
Dön gel oğul döngel artık köyüne.

Sen gideli Fatiha yok ölene,
Yaban eller uzanacak gülüne
Bu gidişle güzel yurdun bölüne
Dön gel yiğit döngel atık köyüne.

Yaşlılığın çekilmiyor çilesi,
Hiç tükenmez gurbet elin hilesi,
Yıkılıyor köyümüzün kalesi,
Dön gel yiğit döngel artık köyüne.

İslam defterine ismin yazılmış,
Toprağından ayrı kalmak nasılmış?
Boynunuza geçim derdi asılmış,
Dön gel yavrum döngel artık köyüne.

Kolay almamışlar şanlı vatanı,
İncitirsin vatan alan atanı,
Düşün biraz bu toprakta yatanı,
Dön gel kardeş döngel artık köyüne.

Dedeciğin yolunuzu gözlüyor,
Yaşlı nenen hep sizleri özlüyor,
Baka baka artık gözler görmüyor,
Dön gel yavrum döngel artık köyüne.

Sıla-i Rahim demedi mi sizlere?
Göçmen kuşlar dahi gelir bizlere,
Bir gün olur sızı iner dizlere,
Dön gel yavrum döngel artık köyüne.

Raşit derki şu gurbetin acısı
Bir gün olur kalbe vurur sancısı
Gelenlere yakıncıktır burası
Dön gel gülüm döngel artık köyüne.