Koydu Gitti (Gülce/Sonem) Şiiri - Ozan Efe

yüreğimdeki hüzün göç yolları kovardı
kanat çırpınışları esenliğinden sağlam
yolların boyuna dur seyreyle nice alem
sevgiye ses verene seslenen turnalardı

nem içinde gözlerim bulutları süzülmüş
kimler gelip geçende kimi nerede kalır
bağlılığına kurban aklım başımdan alır
özlemiyle kavrulup sevdasına üzülmüş

dikenli pıtrak gibi yollara serptin beni
umarım kalmadı mı kesildi esen yelim
hafta demedi geçti arada kaldı gülüm

çılgına döner başım göremedim bileni
esridim hasretim oy kırılınca dalında
koydu gitti dönmeden beni alı alında

2108101denizli