Dağlarımız odun dolmuş çürüyor
Neredesin ağa paşa ormancı
Odun ceksem kel eşşegi görüyor
Bela idi kula başa ormancı
Vali gibi köyümüzü gezerdi
Dürbün elde dağı taşı süzerdi
Yoksul köylüm tatlı candan bezerdi
Hasretmisin ekmek aşa ormancı
Balta tahra koymuyordu ellerde
Korku sarmış konuşulan dillerde
Şimdilerde kaldı kuru yerlerde
Soba kuran varmı kışa ormancı
Geçimini yükle köylü sırtına
Esiyormu yerlerinde fırtına
Yem verenin varmı yiğit atına
Yosun sardı toprak taşa ormancı
Yeşil bere tarihemi karıştı
Deli dana cayır çimen alıştı
Yoksul köylüm şehirlerle tanıştı
Bakan varmı kuru yaşa ormancı
Zengin tütcar ormanları kaptılar
Arsa diye büyük dağı yaktılar
Içlerine saray villa yaptılar
Köylüm üzdüm boşu boşa ormancı
Kızlar bile sana artık varmıyor
Kırık kalem köyde bile durmuyor
Görüyorum kimse halın sormuyor
Baka kaldın uçan kuşa ormancı.
Kayıt Tarihi : 11.9.2019 03:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!