Bir ton kumpir gıram altın, vay canına! Vay arkıdeş.
Sorumlusu kim bu haltın? Zehir kusar çay arkıdeş.
Dağımızda, taşımızda, bir davın var başımızda
Tene koymaz aşımızda bu nasıl bir toy arkıdeş.
Şükrederiz de bugüne, aratır her gelen sene
Yıldan yıla, günden güne azalıyor pay arkıdeş.
Heybemizden tohum saçmak, toprakları ekip biçmek
Emek ile yemek içmek, ta ezelden huy arkıdeş.
Mahsullerin çok gideri, kaldırınca yok ederi
Derdi kalır bize geri deme sakın ey arkıdeş.
Heyhat ithal malı sattık, vallah battık billah battık
Oysa elimizle attık bu düzene oy arkıdeş.
Onca boyda onca ende, kayboldular bir nedende
Genç mi kaldı şu gidende? Kuzu, çepiş, tay arkıdeş.
Çoğu şehre oldu köle, ahvalleri gelmez dile
Attı gurbet elden ele yokluk denen yay arkıdeş.
El emeği, alın teri, kaldı mı ki bir değeri?
Beterin de var beteri, diye diye soy arkıdeş.
Tükenmişim, perişanım, yok ki işe yarar yanım
Canımıza doyduk canım, duy sesimi duy arkıdeş.
Orucum ben yıl boyunca, sıyamam ki hiç doyunca
Nasip… sofraya koyunca alır gider bey arkıdeş.
Çiftçi yaban öz yurduna, avurt geçti avurduna
Yumurtadan yoğurduna muhtaç oldu köy arkıdeş.
Meramımız bir gayar mı, cümlelere bir ayar mı?
Hâlimize bir miyar mı? Ne sayarsan say arkıdeş.
22.08.2020
Salih ERDEM
Kayıt Tarihi : 9.1.2021 15:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!