Köyden Malumat 'Haco Bey' Şiiri - Ömer Kara

Her işini tersten yaptı bu sene
Maşayı ateşle tuttu Haco bey
Milletin sırtında asalak kene
Konuşma afyonu yuttu Haco bey

Sahtekârlık mevcut kökünde soyda
Pay almaya çalışıyor her payda
Halk oyunu bilse bile ne fayda
Hileyle herkesi uttu Haco bey

Yakını görmeden uzağa baktı
Soytarı olmayı kafaya taktı
Sabah yatağından Mecusi kalktı
Akşam başka dinle yattı Haco bey

Her dakika başka renge dönüşür
Her gün yeni bir görüşle tanışır
Yalan sözü gerçek gibi konuşur
Arpasına hile kattı Haco bey

Kurak derelere değirmen kurdu
Banyodan çıkınca rüzgâra durdu
Boş kalan semeri sırtına vurdu
Eşşeği, katırı sattı Haco bey

Kendine dost kabul etti iblisi
İnek ahırları oldu kulisi
Günden güne genişledi meclisi
Nefsini içinden attı Haco bey

Samanlığa bağdaş kurdu oturdu
İçtiği ayrana riya batırdı
Önüne geleni yedi, bitirdi
Zehiri diliyle tattı Haco bey

Kazandı serveti şükür etmedi
Tüm bunlara rağmen hırsı bitmedi
Gazanfer ağaya gücü yetmedi
Fırıldak Muhtara çattı Haco bey

Kıble diye secde etti paraya
Ahlakı, namusu verdi kiraya
Çıkar için kaç kez girdi sıraya
Kim bilir kaç göze battı Haco bey?

Aşı vurur, üzüm bekler söğütte
Nasip almaz nasihatte, öğütte
Hilede, oyunda ve üçkağıtta
Yedi tane köye yetti Haco bey

Helal diye yedi tilki etini
Döndü gerilere, gördü çetini
Kadınlı, çocuklu ev külfetini
Yabana melamet etti Haco bey

Nerde akşam olsa orda yedi
Uzun kavaklardan armut bekledi
''Nadası, vahleni istemem'' dedi
Bataklık yerlerde bitti Haco bey

Usandı elinden köyü-obası
Kız ile avratta kaldı çabası
İhtiyarlayınca mazlum babası
Kayadan aşağı itti Haco bey

Yüksekten atardı, hep palavradan
Ahkam keser, bez dokurdu mavradan
Zarar diye kovulunca havradan
Camiye abdestsiz gitti Haco bey

Gücünün yettiği köylüyü soydu
Yedikçe semirdi harama doydu
Tavuk kümesine tilkiyi koydu
Kurt ile kuzuyu güttü Haco bey

Köye teşrif edip gelince vali
Yalandan gülümser Nemrut cemali
Haddini bilmeyen horoz misali
Günde sekiz vakit öttü Haco bey

Oyununa geldi çalınan sazın
Kumar masasında papazın-kızın
Komşu kümeslerde çaldığı kazın
Kırdı kanadını, üttü Haco bey

Kul Seymani söylemekten usandı
Bunlara kendi de artık inandı
Baktıkça haline 'vah' dedi yandı
Ateş oldu, yandı, tüttü Haco bey

8 Nisan 2006-İstanbul

Kul Seymani