Bahçemde faydalı, sınır komşum var,
Iğıl ığıl akan, serin suyu var,
Yazın ateş gibi, yanan ayaklar,
Sokarım içine, serinlik verir.
Bu sınır komşum bir ulu akarsu
Akar durur sessiz, sakin ve uslu,
Gösteriş, çavlanı yok ama sinsi,
Şakası yok, insanı boğuverir.
Deli akmaz, Fırat gibi Ren gibi,
Belirsiz, sanki durgun bir göl gibi,
Ben onu severim, sevgilim gibi,
Bonkördür bana da, bol sular verir.
Ben gözümü açtım da onu gördüm,
İçine girdim ve dışında durdum,
Canım kitapları hediye verdim,
Umarım onları, denize verir.
Sevgili Kızılırmak’ım benim!
Sırası geldikçe seni överim,
Kayıt Tarihi : 7.9.2019 14:20:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Çağlayan 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/09/07/koyden-isegitmek.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!