Ben artık sonbahardayım;
Çiçekler bana açmasın.
Bundan böyle kanatsızım;
Üstümde kuşlar uçmasın.
Eledim astım eleği,
Kandıramadım feleği,
Dostların buymuş dileği,
Kimsenin keyfi kaçmasın.
Çeke çeke gönül yorgun,
Kimlerden yemedik vurgun?
Lale, sümbül, nergis kırgın
Rüzgar yanımdan geçmesin.
Ne sevgi kaldı, ne saygı;
Dünyalıkmış meğer kaygı,
Bu zamanda boşa gayrı,
Sevgili zehir içmesin.
Boşuna yeşerdi; Dünya,
Acıya dayanmaz bünye,
Bir gün okunacak künye,
İstemem; beni seçmesin.
Ali Ulvi der: “N’olacak? ”
Vah ile ömür dolacak,
Adı okunan gelecek,
Bilmeyen: köyden göçmesin.
15 MAYIS 2012
Kayıt Tarihi : 9.11.2013 08:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!