Köydeki Evimiz Şiiri - İbrahim Akbaş 1

Bizim köydeki evimize gittim çok değişmiş,
Balkondaki portakal ağacı kurumuş gitmiş,
Tavanlarda mantar çıkmış tahtalar küflenmiş
Velhasıl o sıcacık evimizden eser kalmamış.

Bahçe duvarı yıkılmış iki bahçe bir olmuş,
Üst bahçenin toprağı alt bahçeye yürümüş,
Avluya gölge veren incir ağacımız kurumuş
Velhasıl o sıcacık evimizden eser kalmamış.

Üç kapılı avlumuzun sağlam bir kapısı kalmamış,
Mini banyomuz demode olmuş diye boşaltılmış,
Güzelim mutfak yıkılmaya mahkûm bırakılmış
Velhasıl o sıcacık evimizden eser kalmamış.

Sınıf yaptığım odam farelerin havalimanı olmuş,
Astığım fişler sökülmüş yerine banyo kurulmuş,
İlime bilime ara verilmiş son nokta konulmuş
Velhasıl o sıcacık evimizden eser kalmamış.

Balonlarla süslediğim minik odam değişmiş,
Açık pembeye boyamıştım pembesi gitmiş,
Özenle süslediğim odamın güzelliği bitmiş
Velhasıl o sıcacık evimizden eser kalmamış.

Emektar anamın yaptığı tandır bakımsız kalmış,
Bahçedeki şöminemiz harabe üstü açık kalmış,
Tahta yemlikler kırık sökük bir çivi çakılmamış
Velhasıl o sıcacık evimizden eser kalmamış.

İbrahim Akbaş
02 11 2010 (1)