İstanbul mu, İzmir mi? !
Söz mü nerde doğduğum,
Güzeldir her birinden
Köydeki çocukluğum.
Günüm, erken başlardı
Oyuncağım taşlardı,
Söyleştiğim kuşlardı
Köydeki çocukluğum.
Kuzuydu belediğim,
Topraktı elediğim,
Olurdu dilediğim
Köydeki çocukluğum.
Geçerdi hayalimden
Baharda yeşil çimen,
Yuvarlanan orda ben
Köydeki çocukluğum.
Şimdi orda çiçekler,
Dalında kelebekler,
Baharı beni bekler,
Köydeki çocukluğum.
Kayıt Tarihi : 19.10.2003 11:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kendi cocukluguma gittim. Cocuk sairi de gözlerimin önüne getirdim.
Siir de bu olmali bence, degil mi ögretmenim?
TÜM YORUMLAR (1)