Köydeki bacım Şiiri - Tuncay Akdeniz

Derdini yüklemiş gurbet canıma
Binmişte sırtımdan inmiyor bacım
Otuz yıldır gelemedim yanına
Ayrılık içime sinmiyor bacım

Ne hayalle kurdun sevdiğin bağı
Kader gülsüz koydu dalı yaprağı
Gelsem öpeceğim bacı toprağı
Sanma ki kardeşin yanmıyor bacım

Gurbette görmedim yüzü güleni
Yanıma uğramaz gidip geleni
Kimse sormaz gurbet elde olanı
Gidenler geriye dönmüyor bacım

Yetimlerin yüzü gülmezmiş bacı
Kaderin yazdığı acıdan acı
Yedi yıl sızladı yaramın ucu
Bendeki acılar dinmiyor bacım

Genç yaşımda kader büktü belimi
Hiçbir bayram öpemedim elini
Tuncay yanıp bitmiş savur külünü
İçimdeki ateş sönmüyor bacım