Ezan sesi ile yırtılır perde,
Ufuktan aydınlık dolmaya başlar.
Bir damla ışığın olduğu yerde,
Karanlığın rengi solmaya başlar.
Seherde zikr ile açılır güller,
Bülbül gözyaşını silmeye başlar.
Rızkını arayan nasırlı eller,
Rahmet kapısını çalmaya başlar.
Kuşlar şarkı söyler, horozlar öter,
Köye bir canlılık gelmeye başlar.
Ocaklar yakılır, dumanlar tüter,
Artık köyde sabah olmaya başlar.
Kayıt Tarihi : 11.3.2004 23:55:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Abdil Yıldırım](https://www.antoloji.com/i/siir/2004/03/11/koyde-sabah.jpg)
SABAHA KARŞILAMA
Ezan sesleri geliyor
Bitmemiş gece şaşkın
Birazdan başlayacak hayat
Uykuların tan yerinden
Geç kalmış bir müezzin
Tam vaktinde gelmiş gibi rahat
savuruyor saba makamını
ol deyince olmuyor herşey
yorgun pencereler inadına kapalı
Erkenci bir kuş gözlerini kırpıştırıyor
Nasıl da atıyor kalbi
Korkmuş çocuklar gibi
Martı gurlamaları geliyor çatılardan
Kediler çıkmamış daha çöp tenekelerinin yoluna
Nefesini tutmuş bir adam
Büyülü bir dünyada gülüyor
Gece ağır ağır
Maviye çözülüyor
TÜM YORUMLAR (2)