Gökte bütün yıldızlar sönerken
Ay batmış tepelerden asagi
Müjdeliyor çil horoz öterken
Artık gelmesi beklenen şafağı
Her şey yeni bastan canlanır
Hayvanlar ahırdan tek tek çıkar
Eşek katır avluya bağlanır
Koyunlar,keçiler sürüye. Doğru koşar
Sürüler tutarken kırların yolunu
Konmuş torbalara ekmekle kasıklar
Çiftçi verirken domatese hayat suyunu
Sönmüş evlerdeki bütün ışıklar
Herkez gidiyor tarladaki işine
Doğmuştur karsı tepeye gün
Diyecek yok artık serçelerin neşesine
Onlar aynı hayatı yasar hergün
Sabahları sağilir ineklerden süt
Altınlar sallanır gelinin fesinde
Anası kızına durmadan verir öğüt
Genc kız kapılmış yine ümide
Tarlada başlamışın toprakla savaş
Yabanı otlar bir araya yığılmış
Yükselirken güneş yavaş yavaş
Artık her taraf iyice ısınmış
Ekim 1971
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta