Köyde Olmak Vardı Şimdi

Köyde olmak

elimi uzattım,
sabahları Yeni Camideki
kanada kavağında
cıvıl-cıvıl ötüşen
serçeler parmaklarımda,
yemler-sularım

kuşluk vakti
köpeklerinden gocunduğum
eve dönen sürülerin
çan sesleri kulaklarımda
dinlemeye
başlarım

karık açıp, fide dikenler
kovayla su çekip cansuyu verenler
çıplak ayaklı, nasırlı elleri çapalı
seyreltenler, yatıranlar,
sizlerle çapalarım

karık çapalayanlar
göğeriyle harımlarını yeşertenler
domates kökeni kokunuz üzerimde
su göllenir domates karığına
çapayla çeviririm bosdana
kanasıya sularım

sizlerle kazma-kürek
sallarım,
bağda bele yeklenirim
ağaçlara kireçli göktaşı,
meyvelere ilaç atarım
karıklar açarım,

fideleri çapalar
kökenleri yatırır sularım
ipli kovayı kuyuya
sarkıtırım

tomurcuklar patladığında,
yapraklar, dalları sardığında,
su, arıkları doldurduğunda,
çamura batarım,

ağaçlar meyveye oturduğunda,
al düşüp
ala çakır olduğunda
günden yanı kızardığında
sulu meyvelerin
sizler adına,
tadarım

sizlerden fazla sevincim
sizin iştihanızla yerim
sizin adınıza
doyarım...

üzerimde bıtırağı tarlaların
ellerimde tahrişi ilaçların
ağzımda tadı acımığın
bostanın, ermemiş kayısının
dişlerim kamaşmakta
yalanırım

öğle sıcağında;
harımlarda
elmalıklarda çalışmaktan
dönen yorgun bedenlerin
ter kokuları burnumda
bir ağaç gölgesinde
yoldaşlanırım

yol yokuşunda yanar ayak altlarım
yol kıranındaki çalı gölgelerine sığınırım
soluklanırım,
karşıdan gelenin selamını alır
heybedeki ılık suyuna kanar
esenler,
uğurlarım,

köye tırmanan yolun kıvrımlarını dönerim
yaz sıcağı yakmasın tenimi
adımlarıma hız veririm
umutlu, sevimli, heyecanlı güftelerim
çalılardaki cırcır böceğinin nağmelerine
Dereyurttan ıpıl-ıpıl esen yelde
üşüyen terimle
o sıcakta serin taşa oturduğumda
yaşadığımı anlarım

önce Payamdaşta yankılanır ıslığım
çobanaldatanlar oynaşır çalılıklarda
uzaktan bir eşekli görünür susarım,
palanının önüne kadar gelmiş yencile-yencile
ayakları şürçe sürçe eşek,
deynekli eliyle selam verir
geçer gider eşekli
uğur ola, uğur ola
uğurlarım

kırmızı topraklı tepenin
tek ağacı andızda ötücü bir kuş,
durup dinlemeye bayılırım
kese’den tırmanıp sığır yolunu,
mor-küpeli yakı otunu
köküyle gelir mübarek
koparmaya kıyamam
koklarım…

derin bir soluk alınır Akyolu dönünce
eşekler bile rahatlardı nedense
uzaktan da olsa köy görüldüğünde
ezan duyulur olur
horozlar,
oynaşan çocukların cıvıltıları
Arpalıkta çakılı eşekler
ağlamayan çocuklar
duyarım

köyiçinde herkes
selamlar
hal-hatır sorar diğerine
herkes birbirinden haberdar
öğrenir,
hastalara koşarım
ellerini tutar
efsaneleşmiş dertlerini dinler
acil şifalar diler
hayır dualarını alırım
ikram izzet
kolonyalı ellerimi
yüzüme çalar
koklarım

öğle sıcağında
taşta gölgeleyen keçiyi,
sağılırken,
helkeyi devirmesin diye
sakalından tutup,
tuz yalatarak
kandırırım
bir siyek kokusu ortalıkta
burnumu tutarım

hala kulaklarımda
taşlı tarlalardaki
orağın sesi
ıslak heybenin serinlettiği
testiye destek yapar dizimi
kana-kana içsinler diye
kalaylı tasla
gölgeden
eyneldeki rençpere
su taşırım

'-ömürlü ol' denilmekte
ömrüme ömürler katılmakta
yaşarım
dualarınızla
yaşarım..
yaşadıkça
sizi anarım

köyde olmak vardı şimdi
köyde ve çocuk
varsın oyuna almasınlar
köyden kurtulmak adına okuduk
bizi şehre de almadılar
yanarım..