kırlangıçlar tünemiş
elektrik tellerine
elektrik direkleri güç-bela yer açmış kendine
çelen diplerinde
birbirlerini göremeyecekler neredeyse
telefon direkleri
köyden yangın kulesine uzanmakta
bir hat üzerinde
belli aralıklarla
teller bel veriyor
iki direk arasında
küçüldükçe, küçülüyor
uzaklaştıkça
kaybolup gidiyor
bir tepe arkasında
ne sokaklar düm-düz böyle,
ne ağaçlar hizalı
ne göz alabildiğine uzar köyde
ne bir şey diğerinin aynı
telefon bize yabancı
ne telefonun ağacı bizden
ne teli bizim köyden
sesini duyduğun karşında değildir
ne güzel bir haber verir
ne hasreti dindirir
Kayıt Tarihi : 13.2.2007 11:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kır'ın Başındaki 'Yangın Gözetleme Kulesi'nin bekçisi bizim köylüydü, kule bizim köydedi sözde ama bizim köyü gözetleyemezdi, eşeklerle malzemeleri bizim köyden taşındı, bir kişide olsa biri istihdam edildi bir de köye telefon gelmişti o kadar, o da ancak acil durumlarda köye haber ulaştırılırdı Orman Dairesi'nden, o kadar
Ya da şehirleşiyorlar. Bir zamanlar at arabalarının beklediği avlularda otomobiller park ediyor.
O renk renk işlemeli, mavi mineli tahta arabaların da turistik mekanlara dekor olarak taşındığını görüyoruz.
TÜM YORUMLAR (1)