Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu da bana köyde ki o yılları hatırlattı ve şimdi iç içe olduğum sosyal kurumlardan ötürü,bir pantolonun kaç kişiye yaradığını.Şimdilerde yamalı giysileri pek beğenmiyor isede fakir fukara insanımız,çaresiz kalınca Ayşe den Fatma ya Emine den Hatice ye kadar ne giysiler ki hiç giyilmemiş gibi elimize geliyorda eski diye,bu insanlarımız yani diye seviniyorlar.Bizimde yakamız bir araya gelemiyor açıkcası.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta