gömleğimizin bozuk çıtçıtları
eski esvaplardan kesilerek saklandığı
düğme kesesinden seçilerek dikilirdi
iki yakamız bir araya getirilirdi
önce gocuklarda, sonra pantolonlarda
tanıdık cır-cırları
Tanıdığım bir ağaç var
Etlik bağlarına yakın
Saadetin adini bile duymamış
Allah’ın isine bakin
Geceyi gündüzü biliyor
Devamını Oku
Etlik bağlarına yakın
Saadetin adini bile duymamış
Allah’ın isine bakin
Geceyi gündüzü biliyor
Bu da bana köyde ki o yılları hatırlattı ve şimdi iç içe olduğum sosyal kurumlardan ötürü,bir pantolonun kaç kişiye yaradığını.Şimdilerde yamalı giysileri pek beğenmiyor isede fakir fukara insanımız,çaresiz kalınca Ayşe den Fatma ya Emine den Hatice ye kadar ne giysiler ki hiç giyilmemiş gibi elimize geliyorda eski diye,bu insanlarımız yani diye seviniyorlar.Bizimde yakamız bir araya gelemiyor açıkcası.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta