Köyde Akşam Olunca Şiiri - Kudret Er

Köyde akşam olunca;
Bir gariplik çöker ortalığa
Apansız...
Çobanın kaval sesi
Deler gecenin sessizliğini
Acımasız...

Köyde akşam olunca;
Çekilir el ayak ortalıktan.
Bir hüzünlü ay doğar,
Karanlığa Sapsarı.
Başlar bir ağıt gibi;
Kurbağa sesleri,
Köpek ulumaları

Köyde akşam olunca;
Yorgundur herkes,
Hüzünlüdür her yan.
Konuşacak, dertleşecek
Birini arayan,
Koşar gelir bana
Köyde akşam olunca...