Köyde Aile Şiiri - İbrahim Günaydın 4

Köyde Aile

Köy içinde var daracık bir evi,
Ateşinde çalı, çırpı yakacak,
Bacasından görünüyor alevi,
Dumanından siyahlamış kap kacak.

Köyden gelen bir patika yolu var,
Girişinde tahta perde kapısı,
Bir çift oda, bir de küçük holü var,
İşte budur on nüfusun yapısı.

Bir kara bez pencerede tül perde,
Kırık camın üzerinde bir kâğıt,
Ya sedirde yahut yatıyor yerde,
Gene bu hanede büyür koç yiğit.

Beşikte bir bebek, durmadan ağlar,
Bir çocuk beşinde pek de yaramaz,
Ana şefkatine hasret yavrular,
Yaralansa yarasını saramaz.

Baba gurbet, ana bağda çalışır,
Ayrı yaşar ailenin fertleri,
Biri birin yollarına bakışır,
Daha çoktur sayılmayan dertleri.

İbrahim Günaydın
1973,Rize