Temiz hava ile iç içe yaşar doğa, köyle
Şehrin dumanlı havasına benzemez öyle
Köy hayatı imrenilir halde değil mi söyle
İnsanın ciğerleri bayram yapıyor köy de
Toprak mistik kokuyor, yağdığında yağmurda
Sakınarak yürüsen de, köy yolunda ki çamurda
Doyumsuz lezzet hâkim, ette, sütte hamurda
Davul zurna eşliğinde düğün yapılır köy de
Yeni gelinin koluna boynuna, altınlar takılır
Yüzünde tül peçesiyle, ellerine kına yakılır
Evlenenlerin geleceğine, kahve falı bakılır
Damadın sırtı dövülür, ilk gecede köy de
Harman yerinde ekinler, havaya savrulur
Çıplak vücutlar, güneşin altında kavrulur
Koyun sürüsü, çoban köpeğiyle çevrilir
Kaval sesinin ahengi, başka çalınır köy de
Yaz mevsiminde suları, soğuk akar pınarlar
Sonbaharda sararır, yaprak döker çınarlar
Doğurmayan geline, kuma koyar kınarlar
Kaçmasın diye kızlar, beşik kertmesi yapılır köy de
Kış günlerinde tezekler, yakıt olur, yakılır
Evlenecek gençlerce eşiklere, ayakkabı çakılır
Köy aşkları üzerine, ölümsüz ağıtlar yakılır
Kaf Dağı’na ulaşır, masal olur her köy de
Bir gün olsun bir köye, sende gitmeyi dene
Bu sene gidemesen de, bir sonra ki sene
Gittiğinde tekrar, gelmek isteyeceksin yine
Köy kahvesinin sohbeti, başka olur köy de
İsmet Can
İsmet CanKayıt Tarihi : 8.1.2012 20:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!