Köyceğiz Şiiri - Zühre Duygulu

Dağları kadın kadın
Saçları darmadağın dumanlanan ipek beyazı
Kleopatranın büyüsünde gizlenen çamur kızı
Bir çobanın mısraında yazılan yavuklusu
Ellerinde sığla yağı, saçlarında çam kokusu

Sana el değmesin, duyulmasın adın
Sonra ne kalır geriye: taşın, toprağın...

Bilezik şıngırtısı faslında akşamüstüleri
Çatal ve bıçağın narin ellerdeki resitali
Kıyı lokantalarının balık kokusu sinen tabaklarında
Tavernadan bir eğlence yudumlanır geceleri

Sana el değmesin, duyulmasın adın
Sonra ne kalır geriye: taşın, toprağın...

Gezi tekneleri ışığında göz kırpar ateş böceği
Yırttığı karanlığında güneş unutur geceyi
Ardında bıraktığı kuğu gölü dansından
Kızıl pelerini ve pembe anjeliği

Sana el değmesin, duyulmasın adın
Sonra ne kalır geriye: taşın, toprağın...