Utanıpta başını öğüne eğme,
Seni bu hallere koyan utansın,
Kader deme sakın talihe söğme,
Buna kader diyen diyen utansın.
Görki kar yağdı başıma,
Kanlar karıştı yaşıma,
Hasretin gömdüm döşüme
Cigerparem cigerparem.
Küçücüksün bugün büyürsün yarın,
Sen Eylem'sin kaldır kalksın kolların,
Kurtuluşun bilki ayrık yolların,
Senin yolun ayrık koyan utansın.
Nakarat
Evrim Evrensel der Eylem içindir,
Ya anasız ya babasız bu tek seçimdir,
Ben babanın kızı olman suçundur,
Seni bu babasız koyan utansın.
Nakarat
Evrim EvrenselKayıt Tarihi : 11.12.2006 13:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yıl 1979 eşim beni boşadığında müşterek kızımız vardı adı EYLEM di. Yuvadan kaçırarak götürdü ve Mahkeme kararı ile velayeti de aldı. Kanuni haklarımı kullanma taleplerime 'gelsin burada görsün' cevabıyla aslında göstermiyoruz diyerek yıllarca görüştürmediler. Gizliden gizliye okullarında görmeye giderek görebildim. ama eğitimine zararı olur diyerek kendimi açıklamadım.'babasının kendisine söyendiği gibi ölmediğini,yaşamakta ve istanbulda olduğunu söylermiş hep, ama kızacaklarından onlara inanmış gibi davrandığını söylermiş.ama boynu bükük olduğunu, harsetini gizli gizli ağlayarak içime gömdüm. bu şiiri daha doğrusu bu türküyü o yıllarda ona atfen yazdım.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!