İnsanlık adına ne varsa, insan da dâhil, her şey pazarda!
Dibe vurmuştu tüm değerler, yaşanılacak gibi değildi dünya.
Yürekler taş kesilmiş, ruhlar esir, akıl firarda!
Nasıl tapar insan kendi elleriyle yaptığı puta!
Adi bir meta kadar değer verilmiyordu kadına,
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta