Köy Yolu Şiiri - Galip Sertel

Anıza diz çökmüş güneş sapsarı
genizde buğday kokusu
hasat zamanı
dolana dolana iniyor şehire doğru
ceviz dallarına bürünmüş köy yolu...

Ve ihtiyarlar
ihtiyarlar oturmuşlar sağ selâmet
ihtiyar evler önlerinde uslu uslu
gözleri kamaşmış ikindi güneşinde
usanmışlar kısır kısır bekleyişlerde
ve ufalanıp tane tane
bir yitik zaman
süzüldükçe buruşmuş avuçlardan
bakıp bakıp birbirlerine aval zaval
sorup soruşturuyorlar
avunup duruyorlar
ve bir özlem yanarken kızılca kıyamet
ufkun kızıl yorgunluğunda demet demet
ne gelen
ne giden
ne bir haber torundan,gelinden...

Biri gelecek elbet
uzaktan yakından
bir gelen olmalı muhakkak
ceviz dallarına bürünmüş o dönemecin ardından...

Galip Sertel