Köy yerlerinde erken olur gece yarısı

Köy yerlerinde erken olur gece yarısı
Akşamdan başlar gecenin zifirisi
Karanlığa gömülür kilitlenir umutlar
Ta ki sabahın şafağında horozlar ötmeye başladığında
Bir aydınlık olur gökyüzü
Sensizlik terk eder uğultular başlar
Ehali yol tutar
Irgatlar koşturur beygir arabalarını sesleri gelir inceden inceye çünkü
inadı var geceye
Yol alırlar giderler Irak yerlere kimi taşa kimi toprağa umutlar ekerler
Masmavi gökyüzü bulutsuz bir bahar eller açılır Sema’ya bir damla yağmura hasret kalınır
hafif bir rüzgar esinti ile başlar
Topraklı tozlu yollar bir gök gürültüsü birden hava karırır sanki Dünya kopuyor
Çocuklar sessiz endişe içinde şimşek bir bu yanda bir o yandan çılgınlığını gösterme çabasında
Bulutlar döktü dökecek damlalarını derken
Döker yer gök birleşir kokar
toprak Ananın ham kokusu
Ehali de başlar sel korkusu yine gece karanlığı çöker endişeler var
yer yer akıntılar olur çatlak çorak damlar akı verir
Yıkılmaya başlar çamurlu taşlı duvarlar
Koca gece durmadan yağan yağmur bir anda diner
Yerini çamura bırakır
Sabah yeniden doğar kuzgun güneş baharlaştırır kalkar yerden evlek evlek baharlar
Her yer çamur furyası su deryası yağmur terk eder aylarca ıslatmaz yerleri
Çocuklar oynaşır doğa kaynaşır
Yüzler güler umutlar yeşermeye başlar
Köy yerlerinde herşey kısadan bir hisse ile bekler
Bekler...

Memoçilo