Köy Yeri Şiiri - Nizamettin Özel

Köy yeri,
Ne ayakkabı var,
Ne pantolon,
Ne gömlek,
Ne de ceket.
Üstümde kokan,
Parfüm değil,
Tezek!
Yine de, yine de;
Alay etme giysimle,
Alay etme sesimle;
Burun burunayız,
Her gün ölümle.

Görmezlikten gel,
Suyu temiz de,
Havası güzel.
Ekmeğimizi ye,
Ayranımızı iç.
Ama bizi hor görme,
Eksik olmaz burada,
Bit-pire.
Anlaşılan sen buranın,
Adamı değilsin,
Heydi dön şehire...