Köy (Yeni Köy) Şiiri - İbrahim Çelikli

Yoook.

her evin önünde araba
ne yapacaklarsa
”-baak benim de var” uğruna
çoluk-çocuğun nafakasından kesip köye caka
aradım tek tabaklı camlar yook
yooook
evler beton, damlar balkon,
kırık testi saksılarda küpeliler yerine çanak anten
…….

köy odası yıkık,
çatısı, damı göçük komşu evlerde ses
cümle kapısında ünleyen bir yabancı,
dam başında kıvrılmış, gelip-geçene havlaya köpekler yok
yoookkkk
kimsenin kimseyi umursadığı
bu nasıl bayraamm
…….

insan bir başına uyuya kalır
son uykusuna,
fark edecek, haberdar edilecek, mezar kazacak adam yook
yoook
özlediğim sevinçle parıldayan gözler
öpülesi başımı okşayan yaşlı eller
öpeyim, alnıma götüreyim
..

anamın mezarı yalnız..
bir başına orta yerde kocacami
selam vermeden geçer çoban sürüsüyle
yookk
çan-gıldırka sesleri
unutmuş sürüköpeği hırlamayı
…

ne oyunda çığrış-bağrış çocuklar,
ne nişan alayı, ne düğünlerde çalan davullar
arabayla gelir olmuş saltıkçılar
yooook
üzümcü, kepici, kilci, kökboyacı, nalbant, basmacı
alan satan, zehreye değişen

göçetmiş yüreğim doğup-büyüdüğüm köyden
kalmamış, beni oyuna almayanlar
oğlak güttüğüm anlardaki bobaççalar
yoook
uğruna fal tuttuklarım
çocuk hülyalarım, umutlar yıllaaarrr
…

***
biz niye kaçdık akranlarım
kayrak taşdan arabaların gazbedalına basmak dururken
kuyruğu kabarık sakar atlardam
yoook
babamın terkisinde yolma tarlasına gidiş
öküz kağnısında sap, harmanda dönmek varken
…

dolu dolu kırmızı buğday çeci
un, bulgur, fasulye, tarhana hoşaflık armut-erik
dalında çağla, kökende hışır
………
yooook
taşyoğurda, köy yumurtasından cılbır
tandır ekmeğine deripeyniri
dalında çağla, dağ mürdümeği, göknohut

biz ne uğruna,
nelerden geçtik gardaaş
nedeeen
yyoookkkk!
şehre gelin giden havaslığım, gençliğim,
sevdamdan habersiz yavuklum
kimseler bilmesin