Köy Şiiri - Ramazan Şayan

İnişli yokuşludur,köyümün yolları, Fıstık,meşe,çam ağaçlıdır bayırları, Baharda,tirfil,menekşe kokar çayırları, Ah köyüm,özledim kokunu,her yerini. Dağlarında,taşlarında,keklikler öterdi. Kırlarında yamaçında,kekikler kokardı. Özlemin her gün,burnumda tüterdi. Ah köyüm,özledim kokunu,her yerini. Mayısın altısında,yaylaya giderdik. Taze peynirlerle,höşmerim ederdik. Hısım,akrabalarla toplanıp yerdik. Ah köyüm,özledim kokunu,her şeyini. Kim ayrılmak isterki,sevdiği köyden. Koşup oynadığı,doğduğu,bu yerden. Kaderde varsa ayrılmak,ne gelir elden. Ah köyüm,özledim kokunu,her yerini. Olmamışım bende,babasından bulandan. Küçük yaşta ayrılmışım,güzel sılamdan. Hem anamdan,hem babadan yuvamdan. Ah köyüm,özledim kokunla, her yerini. Her bir işe ALLAH,adıyla başlar idim. Hep köyüme,dönerim diye düşlerdim. Yarab,acep ben ne günah işlerdim. Ah köyüm,özledim kokunla, her yerini. On yaşında ayrıldım,köyden gelemedim. Babamı kaybettim,bir daha dönemedim. Küçücüktüm,çok arzulardım bulamadım. Ah köyüm,özledim seni,kokunu her yerini. Dağlarında,ovasında,kırında gezerdim. Irmakta,derede,balık tutar yüzerdim. Havasını,suyunu,insanlarını özledim. Ah köyüm özledim kokunu,her yerini. Geziyorum ama mecnun misali avareyim. Sanki rüzgarda,kuru yaprak misaliyim. Kardeşlerim bende,PAŞAKÖYlüyüm. Ah köyüm,özledim kokunu,her şeyini. Kostak mehmet derlerdi babamın adına. Emeği çok olmuştu köyümüzün halkına. Böyle olacağımızın,varmamışdık farkına. Ah köyüm,özledim kokunu,her yerini. Ramazan Şayan. 16/06/2004