Köy Türküsü Şiiri - Gökmenzade Bayram

Serin havana soğuk suyuna,
Hasret kaldım köyüm ben.
Akşam yolda gezme huyuna,
Hasret kaldım köyüm ben.

Senin derdini ilmik ilmik sevişime,
Hüzünlü gidip mesut gelişime,
Pınarlarına duygularımı serişime,
Hasret kaldım köyüm ben.

Kızların tık tık kirkit çakışına,
Halıların hasret kokan nakışına,
Yarin oyalı yazma takışına,
Hasret kaldım köyüm ben.

Tarlaların sarışın başaklarına,
Türküyle çalışan uşaklarına,
Yaşmağa sarılmış kuşaklarına,
Hasret kaldım köyüm ben.

Güneşinin gül yüzlü doğuşuna,
Yağmurun matemli yağışına,
Anamın davarları sağışına,
Hasret kaldım köyüm ben.

Zil sesiyle yataktan kalkışıma,
Bir solukta yaylaya varışıma,
Sıcak demeden işe dalışıma,
Hasret kaldım köyüm ben.

Tarladaki mecilerin bağrışına,
Koyunun kuzusunu çağırışına,
Hasretin vuslatı doğuruşuna,
Hasret kaldım köyüm ben.

Kağnıların ritmik sesine.
Yorgun gönüllerin rahat nesine.
Patoza sap verme hevesine,
Hasret kaldım köyüm ben.

Düğün muhabbetleri kuruşuna,
Bir güzelin gelin oluşuna,
Bülbüllerin gülü buluşuna,
Hasret kaldım köyüm ben.

Dağlarında Mecnun gibi gezmeye,
Adımlarımı taştan taşa dizmeye,
Sonunda bu kalbi üzmeye,
Hasret kaldım köyüm ben.

Güneşin hicranla batışına,
Dertlerle yatağıma yatışına,
Yaşların gözümden akışına,
Hasret kaldım köyüm ben.

Pınarında sohbete kurulmaya,
Serin sularına vurulmaya,
Göz yaşıyla hasretinden durulmaya,
Hasret kaldım köyüm ben.

Dost bildiklerime ter döküşüme,
Başağı ellerle yalnız söküşüme,
İhaneti görüp gamla çöküşüme,
Hasrete kaldım köyüm ben.

Dostlarla bir güzelliğe sarılmaya,
Bir sözle gönüllere varılmaya,
Veda edip yardan ayrılmaya,
Hasret kaldım köyüm ben.

Kendimin senden bakışına,
Parmağımı parmağına takışına,
Duyguların kalpten kalbe akışına,
Hasret kaldım köyüm ben.

Dağlara dert yanmaya,
Izdırap çarmıhına bağlanmaya,
Uykusuzluk uykusuna kanmaya,
Hasret kaldım köyüm ben.

Baharda yeşil gelinliğini giyişine,
Yazın meyve sofrası kuruşuna,
Güzün bir hazanla veda edişine,
Hasret kaldım köyüm ben.

Bacalarda dumanın tütüşüne,
Pencerende serçenin ötüşüne,
Bu gönlümün sılaya dönüşüne,
Hasret kaldım köyüm ben.

Doyamadığım tuzlu ayranına,
Özlem duyar ana Bayramına,
Bu gönlümün hayranına,
Hasret kaldım köyüm ben.