Köy Pastorali Şiiri - Sadık Özkan Sadıkoğlu

Köyde bir akşam ustu
Uzayan gölgeleriyle,
Terli bedenler döner
Ekin tarlalarından.

Dere sakinleşince,
Duyulur rüzgârın şarkısı,
Eski değirmenin
Köhne duvarlarından.

Koyun, keçi sesleri
Ninni mırıldanırlar
Akarken çorak tepenin
Dik yamaçlarından.

Gölgeler, tarlalara uzanır,
Neşe boğar havayı,
Saçak altında toplanmış
Çocuk kıkırtılarından.

El sallar kavak dalları
Akar çiğ taneleri, süzülür
Meydandaki çeşmenin
Mermer kolonlarından.

Yemek yapan anneler
Ders verir kızlarına
Duyulur tahta kapıların
Loş çatlaklarından.

Kavak dumanı kokar
Sokaklar ve avlular.
Güveç kokusu tüter
Tandır bacalarından.

Yer sofrası kurulur,
Gerçek masallar dinler
Pür dikkat tüm cocuklar
Yorgun babalarından

Karanlık kızılı örterken
Hüzün kaplar tüm köyü,
Sanki hazin bir romanın
Sızar son sayfasından