Köy Okulunun Günlüğü Şiiri - Sevgi Gül İ ...

Bak arkadaşına,
Kar yapraklarından çiçek açmış;
Elbiselerindeki ıslak yamayla
Nasıl da mahcup mahcup gülümsüyor.
Sobanın üstündeki ıslak çorapları
Gözyaşı dökerken
O yine de gülümsüyor
Çıplak kalmış ayaklarıyla.
Göl olmuş ayakkabılarını
Kurutacak güneşe daha vakit çok varsa da,
O yine de gülümsüyor içlenerek.
Hüzün bulutları toplanmış yüzüne
Ha yağdın ha yağacaksın.
Boyundan büyük hassasiyetinde,
Acı çekiyorsun Merve.
Sen ilkbaharsın Merve;
Sonbahara terfi etmen için çok erken.
Sobanın içindeki aleve bak;
O da bir zamanlar
Geçinip gitmekteydi dört mevsimle.
Yeter ki yüreğine kor düşmesin Merve.
Bu kadar düşünme;
Kuş tüyüne gülümsediğin gibi
Umudu üfle.
Varsın ahşap olsun evler,
Yıkık dökük olsun geçtiğin yerler,
Saatim gibi bozulmuşsa da düzen;
Yeter ki yüreğine kor düşmesin Merve.
Gözüme tebeşir tozu kaçtı desem de inanmayacaksınız.
Gözüme, özüme, siz kaçtı Merve.
Gözlerinizdeki, peki ya ''O,'' dediğinizi duydum.
O, beni, ''yüreğine atıp yaktı.''