Köy Öğretmenleri Şiiri - Buse Sarıgül

Buse Sarıgül
1

ŞİİR


0

TAKİPÇİ

Köy Öğretmenleri

Çemişkezek'te, Patnos'ta, Malazgirt'te doğanlar!
Malazgirt'e, Çemişkezek'e, Patnos'a gi
..........
..........

Buse Sarıgül
Kayıt Tarihi : 30.12.2001 15:42:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
ÖNCEKİ ŞİİR
SONRAKİ ŞİİR
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.
  • Barış Ardahan
    Barış Ardahan

    Gurur taşıyorlar


    Bir akşam nasıl kar yağıyor,
    İşim vardı ben ilçedeydim,
    5-10 dakika geçiktim,
    Gelmemişlerdir diye düşünüyordum,
    Hepsi ordaydılar...

    Derse başlamadan önce konuştum teker teker
    Bir tanesi ne dedi biliyor musun?

    Gece gözümü kapatıyorum,
    Gözümün önüne yazılar geliyor,
    Okumaya çalışıyorum
    İnanamıyorum kendime ben miyim?
    Gecenin bir yarısında uykumu bölerek
    Rüyamda bi gayret okumaya çalışıyorum

    Satı hanım, 4 çocuk annesi, 65 yaşında
    Çok başarılı değil, birazda mahçup
    Boynunu bükerek yanıma geldi akşam kurstan önce
    Onu yapamıyor diye göndereceğimizi sanmış
    Nasıl sarılıyor boynuma göndermeyin diye...
    Ağlıyorum...

    Ben gayret ediyorum ama bu kadar oluyor diyor
    Beni göndermeyin ben gidip geleyim
    Bir köşede sessiz sedasız otururum, engellemem kimseyi
    Ne öğrenirsem kâr, bir daha bu fırsatı bulamam

    Dinliyorum herkesi bir bir,
    Yanlarına gidip defterlerine yeni öğrettiğim fişi yazıyorum

    Kulağıma eğilmiş diyor ki;
    Sana ekmek,yumurta getirdim,çıkışta önden gitme de vereyim
    Hepsinin elinde kendi yaptıkları birşeyler
    Kimisinde peynir, kimisinde yoğurt, kimisinde bir parça ekmek, kıt kanaat
    Çocuklar gibi hepsi, yüzleri gülüyor...

    Bizim okula taşımalı eğitim yapıyorlar,
    Bir emektar servisle köy yollarında; umut taşıyorlar
    Gurur taşıyorlar....

    Barış Ardahan


    ***Gurur taşıyorlar...Yürek taşıyorlar..Saygılar tüm öğretmenlere..

    Cevap Yaz
  • Barış Ardahan
    Barış Ardahan

    Adım......... Öğretmen


    Elinde tuttuğu torbada bir lokma ekmeği
    Yırtık pet şişesinde umutları
    Soruyorum ihtiyara adını yoksulluk diyor
    Yardım etmek istiyorum benim gibi niceleri var diyor
    Elini öpmek istiyorum utanıyor, etrafına bakınıyor
    Konuşmak istiyorum, iki damla gözyaşı, boynunu büküyor
    Hıçkırarak ağlıyor ihtiyar...

    Ayrılmamı istiyor benden, kaderim benzemesin evlat diyerek
    Dayanamıyorum takip ediyorum hayatı
    İki duvar arasında üstünde yırtık çuvallar,
    Elinde kuru ekmek parçası suyla da gitmiyor artık
    Düğümleniyor herşey ihtiyar adamın boğazına
    Üstündeki kıyafetler adem misali, dayanamıyor artık
    Oturuveriyor Azraille başbaşa duvar kenarına
    Hala lutûfkar, hala buyur ediyor elindekileri
    Hala paylaşma çabası içerisinde birşeyleri
    Hala öğretiyor, hala eğitiyor
    Dayanamıyorum soruyorum ihtiyara
    Neden hayat, neden insanlar
    Adım.......... öğretmen diyor....

    Barış Ardahan

    ***Bir parça umut olması dileğiyle..



    Cevap Yaz

TÜM YORUMLAR (2)

Buse Sarıgül