Köy Öğretmeniyim… Şiiri - Belgin Turan

Henüz yeni bir mesleğe ilk adımı atmış bir köy öğretmeniyim,

Düşlerimin o gizli dünyasında terkedilmiş adını bile bilmediğiniz,

bu köyde kendime bir yaşam kurmaya geldim bin bir hevesle,

Uzaktan göründüğü gibi değilmiş hiçbir şey şimdi anladım,

Bir de tabi ne çok şeyi bilmediğimizi yaşamadan,

İçine girmeliymiş insan anlamak için, okul dediler gittim,

Aman tanrım! Dememek için kendimi zor tuttum,

Sıvası dökülmüş, sıraları üst üste konmuş,

Eski bir kitap yığının olduğu, camları kırılmış bir dolap,

Birkaç eşya oraya buraya atılmış,

Hevesle gelmişsin tek amacın o öğrendiklerini öğretmek,

ama önce senin öğrenmen gereken bir dünya burası,

Okulun her şeyi sensin, müdürü, müstahdemi, öyle ben

Öğretmenim şunu yapmam bunu isterim deme şansın da yok zaten,

Ne kendine, ne oranın cefakar, yoksul halkına,

Bir şey deme şansım yok…
Bir yerden başlanmalı diyorum büyük bir azimle,
Ağlayamadığım için boğazımı yakıyor,

Göz yaşlarımın tuzu, içime akıyor adeta,

Yutkunuyorum çaresizce.

Cıvıl cıvıl dünyadan uzak ışıldayan gözler yarama merhem oluyor,

Bir de dillerini anlasam, ah bir de dillerini anlayabilsem,

Söylediğim, ağzımdan çıkan her sözcük onların baş tacı oluyor,

Yenilmeyeceğim diyorum kendi kendime,
Ne soğuk, ne kar, ne kış yıldıramaz beni,
Lütfen iç çekişmelerimi duymayın diyorum etrafıma bakıp…

Bu gece güzel bir duş alıp, Tolstoy'dan (ünlü yazar) okursam diyorum,

Bir de demli çay sinirlerime iyi gelir tıpkı eskisi gibi…

Gibi evet sadece gibi ne elektrik var şuan ne de tık yok musluklarda,

Ağlamayacağım, anasını satayım ağlayacağım,

Ciğerlerim patlayıncaya kadar ağlayacağım,

Nasılsa duymaz kimse beni bu dört duvar arasında,

Neyse ki, gözyaşlarım var…

Kendime eğlenecek güzel şeyler buluyorum,

Komşu teyze bana bazlama yapmış dün gece onu yedim,

Bir de buranın temiz havası sinirlerime iyi geliyor,

Mis gibi ıhlamur, kekik kokuları yarama merhem oluyor,

Yoğruluyorum sabırla, pişiyorum engellerle, imkansızlık

kaderimiz oluyor, zor demekten gına gelse de,

Yorulmak içimden gelmiyor, yoruldum diyemiyorum,

O içten bakışlara, lastik ayakkabılı, elleri nasır bağlamış,

kalem tutan o minik ellere bakınca,

Tüylerim diken diken oluyor, bir hoş oluyor içim,

Mutluyum diyorum, kimsenin olmadığı kadar,

Gücüm bile beni aşıyor, bu sevgi karşısında.

Belgin TURAN 23.11.2007