Köy Öğretmeni Şiiri - İsmail Malatya

Yüce dağların ardına gidince güneş
Evin yolu yine görünür bana
Yüreğimde yanmaya başlar bir ateş
Hayatım tekrar döner zindana.

Girince "Hoş geldin" der bekar damı
İçime sokulur yalnızlık gamı
Tek başına geçer mi bir kış akşamı
Bir gece bir mevsim gelir insana.

Hep aynı çehreler, hep aynı yüzler
Ne konuşursun ki sınırlı sözler
Gönlüm kafa dengi bir dostu ister
Hasret kalır insan farklı insana.

Dört duvar beni bir düşman bilir
Eşyalar sitemle hep dile gelir
Göklere acı bir feryat yükselir
Hepsi bir ağızdan başlar isyana.

Hayallerim teselliye yetmiyor
Zorlasam da ayaklarım gitmiyor
Aralık, ocak mutlu etmiyor
Lanet şubat, marta,lanet nisana.