Köy Korusu Şiiri - Eyüp Yavuz

Köyün tam orta yerinde,
Hatıralar saklı sende.
Eski dostlar şimdi nerde?
Bakar ,ağlar köy korusu.

Arkasında sıra dağlar.
Önünde yeşil bir göl var.
Bir sağa, bir sola bakar.
Seyre dalar köy korusu.

Dallarında kuşlar öter.
Gece gündüz sohbet eder.
Gurbete gidenden haber,
Alır şimdi köy korusu.

Çepeçevre sarmış evler.
Bazan neşe bazen keder.
Günü nasıl geçirirler?
Görür, bizim köy korusu.

Köyde kim ölmüş? kim kalmış?
Hangi komşu hastalanmış?
Kiminin çocuğu doğmuş.
Bilir, duyar köy korusu.

Sabah İşine gidenler,
Selam verir de geçerler.
Komşulara esenlikler,
Diler bizim köy korusu.

Eski havuz var içinde.
Çay içilirdi dibinde.
Belki bir gün olur yine.
Bekler, durur köy korusu.

Yenirdi köy yemekleri.
Hiç bitmezdi misafiri.
Eskilerin geleneği,
Yaşatırdı köy korusu.

İnekler koyunlar otlar.
Eskiden çok varmış atlar.
Ne sıkıntılar ne dertler,
Görmüş bizim köy korusu.

Oyun oynayan çocuklar,
Karda kaydırak yapanlar,
Şimdi neden gelmiyorlar?
Bekler, özler, köy korusu.