Köy Kokulu Günler Şiiri - Samettin Şenkaya

Herşeyin bir tadı vardı eskiden
Köy kokulu günler bekleme gelmez
Hayatı yaşardı herkes gönülden
Gül kokulu dünler bekleme gelmez.

Hatır gönül vardı incitme yoktu
Büyük küçük vardı çemkirme yoktu
İnsan ardından iş çevirme yoktu
Bal kokulu canlar bekleme gelmez.

Sevgiler sevgiydi oyuncak değil
Yuvalar yuvaydı uçacak değil
Evliler evliydi bıkacak değil
Aşk kokulu evler bekleme gelmez.

Damdan dama geçer yere atlardık
Yağmur yağsın diye bulgur toplardık
Gübrenin üstüne kösküç saplardık
Hoş kokulu anlar bekleme gelmez.

Küçük köy bakkalı müthiş kokardı
Bisküvi arası lokum satardı
Hasat sonrasına defter tutardı
Mis kokulu yerler bekleme gelmez.

İmece usulü işler olurdu
Tertemiz görülen düşler olurdu
Yüzleri güldüren eşler olurdu
Düş kokulu köyler bekleme gelmez.

Dışarıda koşar eve girmezdik
Çelik çomak oynar leptop bilmezdik
Çamurla boğuşur tablet sevmezdik
Taş kokulu evler bekleme gelmez.

Lastik teker sürer hızla koşardık
Tahtadan kağnıcak biner coşardık
Demirden çubukla çember sürerdik
Coş kokulu yüzler bekleme gelmez.

Çivili sopayla pancar alırdık
Pancara traktör şekli verirdik
Römorkunu ekler toprak çekerdik
İş kokulu erler bekleme gelmez.

Yetişkin insanlar bilye atardı
Bilyeyi mermerden güzel yapardı
Ters çevrilmiş çeket cücük tutardı
Loş kokulu beyler bekleme gelmez.

Kul Sami eskiyi özlemle anar
Zamâne bozuldu yüreği yanar
Umudu yitirdi içeri kanar
Mest kokulu gözler bekleme gelmez.

Samettin Şenkaya ( Kul Sami )