Koy kıçına tekmeyi! Şiiri - Ömer Dalman

şu bizim kocaman, tipsiz
kirli-paslı şehirlerimizin
seçkin semtlerinde yaşayan
daha ziyade öğrenim görmüş
kırıcı sözlerden sakınmaya çalışan
damarlarındaki kanlarıysa epeyce kirlenmiş
aslında çaresizce -materyalistleşmiş- insanlar
pek bir başvururlar bu şeye:

istemedikleri bir şeyle karşılaşırlar
kızarlar içten içe
laflarını bir güzel sokarlar
azarlarlar hatta gözlerinizin içine baka baka
hakaret ederler! ..

bakakalırsınız gözleriniz faltaşı gibi
ve en son bir iki cümleyle de
kendinizi savunursunuz veya
bir şeyler söylersiniz işte!
eliniz armut toplamıyor ya? !

sonra
yumuşadığınızı veya -gücünüzü- görürler bir anda ve
hemen 'şaka şaka! ' derler suni bir kibarlıkla!
ve karşınızdaki o -yalancı ejderha-
uysal bir -köpeğe- dönüverir!

ne kadar da siniveren bir köpektir bu türler! ?
o noktadan sonra
vursan vuramazsın
satsan satamazsın
bir de suçlu olursun çünkü, yaparsan!

neyse...
koy kıçına tekmeyi hepsinin, gitsin!

(Şubat 2006)