Koy Kenara Şiiri - Serkan Şeremet

Koy Kenara

Limitlerimiz belliydi çoğu zaman
Nerede duracağımızı öğretti yıllarımız
Pek şaşırmadık tahmin edebildiğimiz sonuçlara.
Arada duvara toslasak da…
Sıradan geçen günlerimizde, zincirleme kazaların uzağında kaldık.
Hasar, üç beş parça çizikti, pert olmadık.
Boş yollar ile hesaplaşmak varken bile
Kırmızıda geçmedik, yeşil ışıkları bekledik.
Mesela küçük kalmıştı isimlerinizin baş harfleri,
Özel olmayı bir türlü başaramadık.
Bilinçsizce kıysak da masum canlara,
Bile isteye karıncayı dahi ezmedik.
Yerimizde duramadığımız doğruydu,
Seri ve sakin başarılarımız da çoktu,
Payımıza düştüğü kadarıyla gururumuzu okşamıştık.
Bazen de imkânsızdı karşımızda duran,
Çaresizdik...
Umutsuzluğumuzu suskunluğumuzda saklamıştık.
Boşta giden günlerimiz? Tabi ki vardı.
Yazda kışı, kışta baharı aramıştık,
Öyle her şeye takılmadan, geçmişe de sallamıştık.
Şekerlenmiş günlerimizde
Çayımız ve kahvemize yorum yapılmazdı,
Tadımızı da tuzumuzu da bilen bilirdi.
Hesap vermeden, hesap da ödetmeden biriktirdik.
Koyduk kenara ne varsa...
Yaşadık, yaşıyoruz “Şükür” olsun adı hayatsa.