Köy kahvesi Şiiri - Hadi Çağlar 2

Evde işi biten
Yol alır kahveye
Kafalarda bin bir türlü sorun
Yavaş yavaş ilerlerken ayaklar
Ağızda yanan tüttürülen sigara
Her yanda ağaç sandalyeler
Dizilmiş duvar dibine
Gelen çeker bir sandalye oturur
Bir de alır koltuk altına
Uzatır ayaklarını yaslanır geriye
Sanki dünyanın en rahat yeri
Birkaç kişi daha gelir
Başlarlar koyu sohbete
Kahveci yeni dem çayları dağıtır
Oyun oynayanların bağırtısı
Bazen öyle bir çıkar ki
Sohbeti böler yarıda
Sonra bir sessizlik başlar
Çaylar içilirken çıkan
Höpürtüler duyulur
Birden deli Ali Çelik çıkar
Tahta masanın üstüne
Başlar nutuk atmaya
Herkes sessizce dinler onu
Deli ama bilgi delisi
Akıl fazlalığı var
Sayar bir bir dünya liderlerini
Unutmaz köylünün emeğini
İşçinin emekçinin
Dertlerini dile getirir
İnmek bilmez masadan
Kahveci Kara emmi
Tutar kolundan
Çay zamanı der
İndirir aşağıya
Verir eline bir demli çay
Arkasından bir de sigara
Değmeyin Deli Ali’nin keyfine
Akşam üzeri bir bir kalkarlar
Dağilır insanlar günün bitmesiyle
Dönerler gecikmeden evlerine
Boşalır yavaş yavaş köy kahvesi
Yokluğun sefaletin kol gezdiği yıllar
Kimi yazdırır içtiğ çayı veresiye defterine
Parası olan öder gider