Köy Kahvesi Şiiri - Alper Kürük

Dışarda soğuk,içerde sıcak
Buzlu cam gibi olmuş camlar.
Acı rüzgârın zehrini akıtıyor
Parmaklarını sıkarak
Kahveye giren adamlar.
Ağası,çiftçisi,çobanı gelmiş kahveye
Kimi altmış altı atıyor köşede,
Kimi dinliyor ağaların sohbetini,
Kimi arıyor ocak başında bucak...
Tavla,domino taşlarının şıkırtısına
Katılıyor ağaların sesleri,
Hamama döndürüyor odayı
Sigara dumanıyla karışık
Sıcak nefesleri.
Köyde olup bitenler...
Yosmalarla yiğitlerin aşk hikâyeleri...
Geçmişe ait efsâneler
Dökülüyor ağaların ağzından,
Kahvenin dumanlı havasına.
Şu çatı altında duyulan sesler
Açılan ağızlar hep ağaların,
Nasıl ki dağda,ovada,açık havada
Kavalı dinlenirse sadece çobanların...