Köy hasreti Şiiri - Yükselen Yağmur

Bir adam geldi dün akşam adı bereket
konuştuk havadan sudan, memleket
Köyü, ince dereyi, böyük düzü, yaylaları andık
temiz soğuk suyu, bembeyaz karı hatırladık

Arada geçer mi öyle al yeşil bezenmiş yaylalar
Yamaçların en güzeline yayılırdı at, kuzu, danalar
Söyleşince tatları eski yıpranmış hafızadan
Yeni doğmuş ay gibi salınırdı o güzel kız, kızan

Tepelerin bin bir güzel çiçeği, gelin hey! toparlan
Süt yoğurt, tereyağı, çeçil peyniri, soğuk ayran
Sıcağın ortasında, soğuk, soğuk elleri donan sular
Ormanın, derenin, kurtların sana içini açar

Tavuk, kaz, dana, öküz hep beraber yürürdük
Yetişemez, yürüyemez arabaya biner çuçullar,
Hazel nene, dedem birde küçük torunlar
Yollarda maniler, türküler birde gülleri bölüşürdük

Dağda çayır biçip yorulup da düşseydim
Sonra kalkıp yürüyerek o yaylama gitseydim
Yeke nenem yine bir tomruğu ocağına çekerdi
Kesin canım anam hemen pişirirdi gevreği

Gidişimiz bir ayrı, dönüşümüz bir ayrı düğün
Kınaları yakarız, hep çiçekler koklanır
Halay çekilecek, gevrekler pişecek bugün
Kakoça gibi kızlar türkülerle bir araya toplanır

Çağdaş medeni diyerek kandılar haçlı sözüne
Betonlar döküldü çiçeklerin ağaçların üstüne
Yalnız ve sessiz kalsın köyüm bir başına hüzünle
Beklerim mutlak dönecek anadolum özüne

25.05.2018 Ankara
Yükselen Yağmur