Köy Enstitüleri Şiiri - Mevlüt Kaplan

Ses verdi yüzyılların ötesi
Anadolu aydınlığa doğruldu,
Dile geldi tersine dönen kuyular
Kuruyan dallar çiçeğe durdu.

Şarkılara yansıdı suskunluğun öcü
Mahşere döndü yollar sokaklar,
Selama kalktı başı bulutlu dağlar
Hüzünler kahkaha soludu.

Horonlar bozkırlarda yankı buldu
Renkli güldü yanık yüzü tepelerin,
Bayrama çıktı börtü böcek.
Alın teri yapılarda anıtlaştı,

Duru suların yüzü aynalara vurdu,
Geciken sabahlar Tonguç’la ağardı,
Anılarla güldü yanık türküler
Hüzünler kurudu
Sevgi söyledi ağıtlar.

Kararan perdesi sıyrıldı ufkun
Işığa yürüdü kardelen çiçekleri,
Güneşle delindi geceler
Kavaklar yere eğildi.
Uyandı gerçekler
Düşler selama durdu.