Köy Enstitüleri Şiiri - Fikri Demirtaş

Atatürk Cumhuriyetinin büyük projesi,
Devrime köy eğitiminden başlanması,
İnönü, Yücel, Tonguç verdi kararı,
1940’da açıldı köy Enstitüleri,
Hedefleri ”İş içinde eğitim” ilkesi,
Çağdaş uygarlık düzeyini aşmaktı.
Köylüye bir şey öğretebilmek,
Onlardan birçok şeyler öğrenmek,
Köyün sırlarını öğrendi yaşayarak,
Kanını terini toprağa akıtarak,
İçtiği sudan içti, yediği bulgurundan yedi.
Yaktığı tezeğin ateşinde ısındı,
Gün ışığıyla binlerce gençle,
Başladı yurt harmanında imece.
İlimle, fen ile emekle,
Tarlalar sürüldü bin bir zahmetle,
Kerpiçler döktüler, kayalar söktüler,
Kendi binalarını kendi yaptılar.
Ferhat olup dağları yardılar,
Suya kavuştu çorak topraklar.
Elektrik santralleri kurdular,
Aydınlandı gönüller köyler.
Romanlar okudular, müzik aletleri çaldılar,
Kızlı erkekli spor yapıp halaylar çektiler.
Aynı karavanadan birlikte yediler,
Koğuşlarda ne hülyalara daldılar.
Okudular, yazdılar, düşünüp sorguladılar,
Yetişti nice ozanlar, yazarlar sanatçılar,
Ağaların, şeyhlerin, siyasilerin uykuları kaçtı,
Bu gidişle sömürecek maraba kalmayacaktı.
1954 ‘de Köy Enstitülerinin mezarı kazıldı haince,
Gökyüzünden ne yıldızlar kaydı yüceden yüce…