Köy Ebesi Şiiri - Himmet Karazeybek

Bir elinde çantası bir elinde evraklar,
Mevsim kış yollar buz diz boyu kar
On sekizinde genç kız “Ocaklar”da bekar
Adı Ayşe, köy ebesi,dokuz köyün bir ebesi…

Dudaklar çatlamış yanaklar solmuş
Saçlarına kar taneleri dolmuş
Çenesi titriyor elleri donmuş
Adı Gülsüm, köy ebesi,dokuz köyün bir ebesi…

Hastalar kızaklarla gelir
Doğumlara traktörlerle gidilir
Allah razı olsun en çok ona denir
Adı Fatma, köy ebesi dokuz köyün bir ebesi…

Gaz lambası ışığında Mehmetler doğar
Akşam üstleri gelinlik kızlar
Göbeğini o bağlar ilk ninniyi söyler
Adı Zeynep, köy ebesi, dokuz köyün bir ebesi…

Bebekler büyüyecek aşı ister sevgi ister
Dedem, ninem ilaç ister bilgi ister
Ankara’dan yazı gelir, cevap ister çizgi ister
Adı Ayten, köy ebesi, dokuz köyün bir ebesi…

Bir elinde çantası, bir elinde evraklar
Mevsim kış, yollar buz, diz boyu kar
On sekizinde genç kız 'Ocaklar'da bekar
Adı Kezban, köy ebesi,dokuz köyün bir ebesi…
Adı Mehmet köy doktoru,dokuz köyün tek doktoru...

(1986 –Trakya Üniversitesi öğretim üyesiyken,Erzurum’da düzenlenen Kongre sırasında Kars-Ani harabelerine yapılan gezide yazılmıştır. Ocaklar, Kars-Ani yolunda köyümüzdür. Bu şiir, Anadolu’da, sağlık ocağı ve sağlık evlerinde hizmet veren, bazen de hayatını veren ebe, hemşire, sağlık memuru ve hekimlere ithaf edilmiştir.)