Köy dedi mi? Şiiri - Halil Aydın

KÖY DEDİ Mİ?
Köy dedin mi düşüneceksin biraz
Hey gidi hey!
Hele bahar geldi mi?
Yaylar, ormanlar
Yeşilliğe bakmaya doyum olmaz
Kuşlar aşk şarkılarını söylerler
Kuş sesleri karışır biri birlerine
Pınarlar kaynar, sular çağıldar
Çoban avazı karşı dağlardan yankılanır
Balta sesi gelir uzaklardan
Kağnı arabaları gıcırdar yollarda
Maniler gelir kulaklara
Bostan kazan analardan bacılardan

Çayır çimen diz boyu
Aralarında çiğdem, menekşeler ve papatyalar
Güreş tutar yiğitler, gençler
Çayır çimenler üzerinde
Kaşa çıkıp samanlıklar gölgesine
Uzanıp sohbetler kurulur,
İhtiyarlar söyler, gençler dinler
Ders çıkarırlar söz, sohbet ustalarından

At koşturulur yollarda
Benim çocukluk yıllarımda
Kamcısı, yamçısı, nakışlı heybesi
Gemi, üzengisiyle donatılırdı
Atlar kişnerlerdi yazılarda yollarda
Atlar binicisine göre çeşit, çeşit yürürler
Ata binmek yiğitlik yürek ister
Yaz olur; bağ bostan beklenir
Atlar yanlarında otlatılır
Ocaklar yakılır taze mısırlar közlenir
Sonbahara doğru, şeker pancarı pekmezi
Kızılcık ekşisi ne zahmetlerle çıkarılır,
Yardıma koşarlar yakınların, komşular

Pazartesi günü
Boyabat pazarı kurulur
Kızlar çıkar alış verişe
Ya da pencerelere;
Gözleri kocaman pırıl, pırıl
Gençlerin yüreği onar yerinden
Kale boylarına doğru gezilir
Parklarda insanlar otururlar
Gençlerin aşkları buralarda başlar

Şöyle bakıver yazıya
Ekinler boy vermişler
Yeşilden sarıya dönmüşler
Rüzgarın önünde dalgalanır dururlar
Ekinler arasında çeşitli çiçekler
Karışır biri birine
Güzellikler serilir gözler önüne
Güzel bir ürün alırsa üreticiler
Yüzleri nasılda güler

Hayalleri vardır insanların
Kimi düğün dernek kuracak
Kimi evini tamir edip; ya da yeniden yapacak
Çoluğunu çocuğunu okutacak
Mahsulleri iyi, bol çıkarsa
Daha nice hayallerine ulaşacaklar

Gurbete gider, güzel yiğit insanlar
İş aş peşine düşerler
Kimi gurbet ellerde evlenirler
Hasret çektikleri sılayı ziyaret ederler
Kimi yabancı gelinler
Kimi yabancı damatlar
Köye gelirler
Kimi beğenir kimi bizim oralar
Daha güzel diye söylenir
Kimi hemen geri döner
Kimini toprak çeker
Basar toprak onu bağrına
Saklar bağrında sonsuza kadar
Kimi tanır, kimi kimin nesi
Kimin fesi diye sorarlar

Gençler, köylerden gurbete gider
El olur, kimseler bilmez
Çeken bilir ne sıkıntılar çeker
Ne hasret çekerler
Gurbetten hısım akrabalar gelir
Sarma dolaş olur insanlar
Evlerde şenlikler başlar
Hayvanlar kesilir sırıkta kebaplar çevirirler
Özlediğin; oyun oynadığın yerler gezilir
Bağlar bahçeler dolaşılır
Eski günler yad edilir,
Çoktan silinmiştir hatıralar
Bir hüzün çöker yüreklere
Kimi zaman ağlamaklı
Kimi zaman sönmüş umutlar
Hayalleri bitmiş olarak
Yine gurbet yollarına düşerler
Bu sarmal hiç bitmez
Yine gurbet, yine el, yine çile
Yeniden başlar,
Değişik şekillerde sürer gider
HALİL AYDIN (Sizden biri