Köy Çocuğu Şiiri - Kadir Ünlü

Küser
içimdeki masum köy çocuğu
Ne zaman kırılsa hayalleri
Kesilir ekmekten aştan
Çekilir ıssız bir köşeye,ağlar sicim sicim
Kestikçe umudunu yarınlardan ve insanlardan
Dalar kalır
yorgun küçük bedeniyle tatlı bir uykuya,kıvrıldığı köşede
Tebessüm eder yaşlı yüzü
Rüyasında sek sek oynayan mutlu çocukların arasına girince
Zıpladıkça cebinde şakırdayan bilyelerle
Yeniden asılır,yaşların iz yaptığı tozlu suratı
Biri görüp uyandırdığında
Gider süklüm büklüm eve doğru
Başı önde,iki eli cebinde
Annesinden yiyeceği paparayı düşünerek
Ben büyüdükçe küçülen
İçimdeki masum köy çocuğu