Köy Bebekleri 2 Şiiri - Kadir Ünlü

Popoya yenen bir tokatla
ağlayarak başlarmış eskiden,bir ebenin elinden
Mevsim kış ise,toprak damın bacasında tezekle harlanmış sobanın
dumanı buram buram tüterken
Kapı önünde tütün telleyen telaşlı baba volta atarak,bir oğlan bebek beklerken
Hüzün çökermiş eve bir kız doğmuşsa
Yakarmış hüzünle,oğlansa sevinçle ikinci cigarasını
Çay ısmarlarmış köy kahvesinde herkese
Başlarmış köy bebeğinin yoksul yaşamı
Belenirmiş ısıtılmış köy toprağına
Ekmek ararken babaları tarlada bağda
Kimilerininki yaban ellerde gurbet ocağında
Ömür Dağının zirvesine doğru sürecek hayatları
Başlarmış kilim üstünde emekleyerek başlarmış
Anadalı’da köy bebeklerinin hayatı

Varsa şansı yaşarmış,yoksa ölürmüş
Sıhhiyesi bile olmayan tezek kokulu
Dağ köylerinde
Süt tozu ve un gelirmiş
Kolisinde kenetli dört el resmî olan
Varsa;okula başlarmış
Hasbelkader büyümüş çocuklar
Beslenirmiş Amerikan sütü ve çöreğiyle
Küsbesiz süt vermediği için inekler

Şimdi doğsa da zengin aile bebekleri bir neşter darbesiyle
Tercihen Amerika’da veya özel hastane veya hospitallar da
Başlasa da hayatları rezidanslarda peluş halılarda emekleyerek
Büyüseler de ithal mamalarla beslenerek
Yuttu koca şehirler Anadolu köylerini
Çürüdü varoşlarda hayatları o sefil köy bebeklerinin
Velhasılı
Rezidanslarda,hospitallar da, varoşlarda
Süt tozu kolilerinin üstünde ki Emperyalizmin elleri
Hâlâ yakamızda