Ne çok süsledim hayatı
Rahat yaşayabilmek için
Bahçemi, balkonumu süsledim çiçeklerle
Ortancalar başköşede
Dertlerimi bana zarar vermesinler diye öğretmen edip
Onları oturttum başköşeye
Kendimi süsledim giyindim kuşandım,
Ye kürküm ye desinler diye
Yok saydım zarar verenleri
Dostlarımı oturttum başköşeye
Eş kardeş evlat
Aşağı tükür sakal, yukarısı bıyık
Bıraktım merakı üzüntüyü
Her koyun kendi bacağından asılacak
Dünya işte burası süsle süsleyebildiğin kadar
Rahat yaşamak için böylesi gerek
Ağladıkça gözden, düşündükçe akıldan olursun
Bırak hayat aksın gitsin
Su yolunu bulur,
Her şey aslına kavuşur
Kayıt Tarihi : 7.8.2019 23:05:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Eminnur Acar](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/08/07/koy-baskoseye.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!