Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Ah! Nimet Hanım,
Köy mü kaldı,
Anlattığın gibi...
Fısıldadılar kulaklarına "İstanbul'un taşı, toprağı altın,
Eskitme burada postu, var git şehre
İş, aş ve para orada" dediler!
Köyler boşaldı, birer hayalet gibi "duvarları" kaldı, kerpiçten!
Şimdi,
"El açıyorlar"
"Bize de yok mu" diye yukarıya bakıyorlar!
Bir değiş tokuştur gidiyor,
"Ver sen, ben bakarım" diyor
Kim, kime neden, nasıl bakıyor,
Kimin eli kimin cebinde
Bir "dilenciliktir" gidiyor!
O köyler,
Bağlar, bahçeler
"Böğürtlen tarlası" şimdi!
Görenler sırtını dönüp,
Gidiyor!
Anlayacağınız,
"Çalışan yarı tok, yarı aç",
Çalışmayan "bir seçim daha gelse" diye
Yola bakıyor işte!
Tebrikler Efendim...
Şiirin DNA sını çözümlemişsiniz kelimemin yapıtaşları kültürünüzle zengin saygılarımla nice şiirlerde
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta